Bahsettiğiniz albayın büyük oğluyum

Küfür bilmezdi babam ben de bilmem

Kafa kırardı merhum kızınca yalnız

Ben de kırarım çok kızarsam yalnız

Kafa dedikleri belki acayip bir hayal

Kırarım kaynaşmış sandığınız hayalleri

Birbirine ulanmış dolanmış kafa kol halleri

Hayaldir aslı bunu hiç bilmez değilim halleri

Ne kolay kırılır ne bir kimseyi kırar

Bağdaş kurup karşınızda size anlatsam

Nedir şu sokağın yahut bu binanın tarihi

Nereye varır kalbinizde büyüyen bu kin

Ne zihnen fazlayım size ne fiziken eksik

Bir kez kırdıysam kafasını dünya değildi

Bildiğiniz dünya değildi ne mum ne pervane

Öfkelenince yanan yıkılan sandığınız o belde

Babam ustaydı babam kadar ustayım işte

Eler seçerim kimdi dost kimdi düşman

Yanıldığım olmadı mı olur bu da bazen

Dostsanız siz size dost derim dokunup

Düşmansa kırdığım hayal değil düşman

Her şeyi düşman kafası özellikle düşman

Hak etmiş bir kez böyle kırılmayı

Meğer boşuna kırmazmış babam o kafaları