Beyrut’ta Güvercin Kayalıkları’nın karşısında

Bir Halepli ile Türkçe konuştum

Müslüman dünyası ve Ümit Özdağ hakkında

Uçurumdan aşağı bakarak

Muhammed Durra yaşasaydı

Otuz beş yaşında olacaktı

Belki onunla da bir başka ülkede

Konuşacaktık daha güzel şeyleri

Karaçi’de mısır satan çocuk

Bir avuç daha koydu poşete

Türk olduğumu duyunca.

Arkadaşımın ifadesine göre

“Kirli elleriyle.”

Dakka’da bir üniversite öğrencisi

“Sir, I guess you lost your way”

dedi utangaç bir şekilde, camiye girdiğimde.

Birkaç saat önce güvenlik görevlisi

beni görünce ayağa kalktı ve asker selamı verdi

“Bembeyaz yüzüme.”

İdlipli bir baba kısık sesle

Arapça bir şeyler anlattı gülerek

İki yaşındaki kızına

Ankara’daki bir parkta

İnsanlar gelince kırık ve tedirgin bir Türkçe

“Yüksek sesle”.

Kirli elleriyle. Ölü olsa da susmayacak dilleriyle.

Kanlı gözleriyle. Aşağılanmış bakışlarıyla.

Öğretilmiş çaresizlikleriyle. Yapayalnız olarak.

Yalnız kalamayarak.

Şikâyet etmeden. Vazgeçmeden. Durmadan.

Yıkılmadan.

Ey asla yıkılmayacak olan.

Ey asla bize rağmen yıkılmayacak.