Fatihşam


Bebek ağlaması kedi cıyaklaması ve esen rüzgar

arasında Fatih’te cuma namazı için avluda

bulunduğum sıra kulağım hutbede imamın

ana baba hakkını ve aslına bakılırsa

birbirimizin defterine yazıldığımızı anlattığı cemaatin

yarattığı atmosferi tararken gözüm

göğe yönelerek bir şiirimde kimsenin aynı göğü

tecrübe etmediğini söylediğim geldi aklıma

cemaatten neşet eden asabiyet ile tezat

teşkil eden bu durum beni düşündürdü sen tam o sıra

Emevi camiinde idin buradaki göğü oraya taşıyarak

şahsında ortak bir tecrübe yarattığına dair

bir tasavvura başvurdum bu hoş bakış

beni fazlasıyla ferahlattı ama sonrasında

açıklama isteği duydum sezgisel bağıntıyı

burada yaşadığım tecrübe ile senin Şam’da

olmanı mümkün kılan coşkunun bir daha yapılandırdığı

bir yeniden yapılanma olarak asabiyet inşasının

bu kadar da mekanik ifade edilmesi gereken irade imkanının

kulağa değen lehçenin göze çarpan jestin

aşina olmayana yönelip aşinada pekişenin

kim kimin defterine yazılmış keşfin

davetkar emniyetin tedirgin eden tehdidin

işleyen ekonominin karar veren siyasetin

cihadı asgar ile cihadı ekberin

sunduğu malzemeye dokunmaya gayret

ediyorum böylece zihnimin ardında eşgüdümlü

iki kanat olarak korku ve ümidin

tetiklediği cereyan ile genişlesin göğ genişlesin göğüs

bir nebze nefes buluyorum bunca felaketin

ortasında bastığım sert zemini fark etmek adına

yaratılış itibariyle mahfuz bilgiyi insanda

biraz daha sindirerek hatırlıyorum

senin tecrüben bana dahildir

kaygı bu yolla giderilir

Etiketler
Fatihşam Fazıl Baş Fayrap şiir Neo-Epik şiir