Kemal Tahir’in aziz hatırasına

Benim işim her gerçeğin şiirini yazmak

Önce çırçıbıl durup gerçeğin ortasında

Bakınmak hayret etmek kızmak kızılmak 

Kızarmak doğruya doğru aldanmak benim işim

En adi yalanları söyleyin bana görmezden gelin

Göze batmak benim işim çıkarılmak gözden

Göze gelmek nazara inanmak astığım delikli taş

Masada telefonda uzatmak sonra sokakta yağmur

Ha başladı başlayacak hıhı deyin bana bitir de eve gidelim

Gidelim artık şey bekliyor ne bekliyor Alla’şkına

Benim işim Allah’a kalmış aferin benim işime

Okul okumak bitirmek iş güç sahibi altın bilezik

Düğün yapmak benim işim çalgıcı tutmak cingân

Oynamak oynamamak erkek adam oynar mı lan

Erkek insan siz oynayın benim işim kusura bakmamak

İlk cinsel deneyiminizi hatırlıyor musunuz benim işim

Hatırlamak unutmak salağa yatmak bilmediğini çaktırma

Bildiğini çaktırma çak gelişine benim işim soldan akmak

Sağla ye solla şeytan yer önce sağı sok pantolon giyerken 

Benim işim yaz kış gömlek giymek uzun kollu boydan çizgili

Vücut yapmak aynaya bakmak enerjik uyanmak ölü gibi

Uyanmak belli olmamak benim sağımla solumun işi

Niyeti bozmak benim işim tam dağılırken toparlamak

Direksiyonu kırmak dinleyin bendeki kırgın yok dinlememek

Ev şiirleri ev aletleri ıvır zıvırdan anlamak ince elek

Sabah akşam ruhunu teftiş edermiş merhum Cenap

Ruhu teftişten anlamam benim işim sabahtan akşama

Akşamdan sabaha köyden kente camiden ledli apartmanlara

Ben geldim demeden herkes kendi halinde siz devam edin

Geçerken uğrarım ben sizin ruhunuz bile duymaz

Ben kara kara düşünürüm sizin yerinize de düşünürüm

Ben yazarım ben çıktı alırım siz imza atın yeter

Benim işim yeter de artar bile ben işime şükrederim

Fazlasında olmamak gözümün işi burnumu da sokmam

Fırsat bu fırsat deyip geçmem önünüze arkanızdan gelmem

Harç kararım ameliyat olurum boyuna aptes tazelerim

Ben günaha girerim sevabım vardır herkes kadar

Beni mütemadiyen sarıp sarmalar

Uzak derelerde gâvur körduman