otobüsteyim, tarih

bir ırmak değil bir meydandır

sıcaktır klima bozuktur fazla -mekte -maktadır

birinci dünya savaşı burada da bitmemiş

batı diye bir şey varmış, batı diye bir şey yokmuş

fazla hızlı geçtik

 

sedat yenigün’ün vurulduğu yerden atpazarına

fazla hızlı geçtik

bunun fıkhı nedir, kefareti nasıl

ulema yoksa köşe yazarları okunmaktadır

halk aşksızsa tivitır ucuz paylaşımlarla doludur cahitzarifoğulları

kendisine laf ettiğim sanılmasın diye bir mısra daha

sıkıştırmayacağım, hızlı geçmeyeceğim, harcamayacağım

ağır sorular yutkunmaktan güçlenen cevaplarımı

halkın tokatlayarak arasına aldığı cevaplarımı

müslümanların bir zaman sonra nasıl yeniden mesela

 

ben gittikçe kabaran bir hesaptır artık her masada kendime getirip bıraktığım

dünya hepinizden yorulmuş dönüyor ya da somut konuşmayacağım

muhtemel iş tekliflerini, eski arkadaşlıkları, masayı devirmeyip

dünya yorulmaktan yorulmuş dönüyor, dönüyor üsküdar’a

hemen şimdi bir cami, israfsız bir şadırvan

camiler deyince liseden serkan’la birbirimizden mezun oluyoruz

gezi’de yaptı vatani görevini, şimdi ikea'dan mobilya

thy'den maaş, sol haber sitelerinden hayatına anlam

şaşırıyor benim askerliğin ömür boyu çıkmasına bizim buraya

 

fazla hızlı geçtik

bizim buraya derken

buraya derken bu mahalleye afrika'nın bir ucundan taa

biz derken devletimize çarpmaktan bir iz kalırken her bizde

devleti oysa mahallenin haramisi veya kötü kadını olarak belki

buraya şiir dinlemeye geldik siyasi ideoloji değil di mi, lütfen ama di mi sayın

buraya gülüp oynamaya oynaşmaya insanlıkla kardeş kardeş anlaşıp

artık buna gerek yok artık maslahat-ı amme icabınca çenemizi kapamak di mi sevgili

kılıçlarımızı kırmak hem artık kimi düzelteceğiz di mi, hem edebiyatçıyız 

hem medeniyetimizi müteahhitler, uzmanlar bekliyor izzetimizi koruyorlar

güller çaylar festivaller tokalaşmalar filan

savaştayız ulan!

 

savaştayız ve müslümanlar bitmedikçe değil

müslümanlar bitirmedikçe bitmeyecek hiçbir savaş

savaştayız ve savaşmaktan yana olmayanlara israil vatandaşlığı.

tarih denilen bu meydan-ı mahabbette

seni övmek isterim ey kassam

bizim burada bazı münafıklar çok şükür artık alenen

eskiden olsa, lütfen dini siyasete alet etmeyelim filan

burada, bu trafikte, bu otobüs sıcağında seni övmek

sloganla bayrak yakmayla değil, düpedüz gerçek ve erkek

bakr ailesinden dört çocuğun

zekeriya, ismail, ahed ve muhammed

ahed arapçada nasıl okunur bize öğretmeyenlerin

kardeşimin ismini çalmalarını affetmiyorum

futbol oynayan çocuklar diyorum

hakem düdüğüyle durmadan

oyuna çağırıyor düşenleri

ve yardıma melekleri

ve çocuklar kaynayan toprağı tırmalıyor

kararan göğü

gözlerimizdeki kalın perdeleri

ve yağmur yutuyor bütün golleri

 

küffar gollerimizi yutmasın diye savaşıyorsun

birbirine kenetlenmiş binalar gibi saf tutarak

cnn canlı yayınını patlatıyor füzelerin

israil’in köpekten kalbine saplanan basın açıklamalarını

kıskanırım türk şiiri adına

tünellerindeki toprağı sıksam şüheda

gazzeli anaların sana ikram ettiği tatlıları

saray’da mado’da parasıyla bulamazsın

yermük’te doğu romayı, hıttin’de haçlıları

tarihten süren ordular senin yanında

senin yanında yusuf'un yumruklarında biriken

tel-avivli jozef'in tövbesi de sende

sendedir maden-i envar-ı fütüvvet sende

seninledir harameyndeki fakirlerin duaları

seni sevmeyen bir dağ görülmemiştir

serindir gölgesi kılıçlarının

 

bizim burada gezi’den sonra şiir diye

gevezeliği gördük kutsal fısk u fücur hakkı adına

gevezelik olduğu doğrudur şiirin çoğunlukla yalan

cephede şiir yazılmaz demişti hakan ağbi, şiir kalanlar içindir

vurulup şehit olmak kadar yüce bir iş değildir çünkü

vurulmak ve ne için, neye karşı, kimin yanında

ve ölülerimizin akıbeti hakkında varsa bir duamız

ölümden umudumuz, ölümden korkumuz

taksim ediyor bizi karşılıklı takımlara

şiirin şuncacık anlamı, polise direnmenin, çabalamanın

meleklerle top yapmamıza bakıyor

tarih denilen bu meydan-ı gavgada

 

Kaynak: Koytak, E. (2017). Hicretsizlik. Avangard.