Mezar taşlarının arasında yürüyorum

Ölümün içinde arabesk yürüyorum

şu dünyaya dertli geldim 

dertli gidiyorum

ben gülmedim gülenlere aşk olsun

kader böyle imiş kime ne deyim

Yazdırmış mezar taşına

Sevim Zorlu, 03.08.2018

Ruhuna Fatiha

Mutsuzluğunu kanıtlamak istiyor gibi Tanrıya

Yaratıldık ve galiba büyük bir değişme değildi bu 

Artık hiçbir şey değişmeyecek kadar yalnız yürüyorum

Daha ustaca Yavuz Kılıç’ın kitabesi

temaşa kıl bu cihana

bunun gibi makam olmaz

kimi gelir kimi gider

hiç kimseye mekan olmaz

Kendinin şiiri mi acaba bu

Ruhuna Fatiha

Bu bir sanatçının ruhu

Öleceğimden değil yalnızlığım Tanrım, sadece sana dair

Kimsenin dokunmadığı bir mezar taşı kadar soğuk yürüyorum

cennet mekanın olsun babam

ne göz doyar sana bakmaya

ne ellerim yeter seni sarmaya

ne dil yeter anlatmaya seni

Devam ediyor şiir

Yaşarken hiç söylenmemiş gibi

Bu sabah bahçen ne güzel

Kırmızısını bulamamış iki lale arasında beceriksiz hatlar

Karanfiller ve güller

Benzetmek istemiş birileri burayı cennet bahçesine

Baktıkça mezar taşlarına

Küçümsüyorum ölümlülerin iki çiçekle iki satırla

Sonsuzluğu kazanma hevesini

Hevessiz yürüyorum